چ برگي و گچ كاري هنر بريدن، كندن و كاوييدن روي گچ است كه در معماري ايران جايگاه ارزشمندي دارد. انواع گچ كاري ساختمان را مي توان در نقاط مختلف فضاي داخلي به كار گرفت. گچ كاري سقف و گچ بري دور لوستر، گچ بري نور مخفي سقف كاذب، گچ كاري تزئيني دور شومينه ،گچ بري ستونها ،گچ بري گلويي، گچ بري هاي نما رومي، گچ بري آرك اپن برخي از رايج ترين گچ كاري ها در دكوراسيون منازل است. ويژگي اصلي گچ براي دكوراسيون داخلي، شكل پذيري، قدرت چسبندگي و رنگ پذيري آن است گچبري دستي ابتدا گچ را به صورت مايع درست مي كنند.محلول گچ و آب تا جايي كه تبديل به جامد مي شود .قبل از انجماد به خميري انعطاف پذير تبديل مي شود كه صورت و اسكلت هنري در آن زمان و در آن حالت گچ به دست گچبر صورت مي پذيرد.پس ار جامد شدن سخت نباشد و حالت پنير مانندي را داشته باشد هنرمند گچبر با ابزار با نيروي دست به راحتي بر روي گچ كار كند.كنده كاري يا گچبري عمقي را روي آن انداخته و با وسايل گچبري از قبيل دم بر ،نقاله،پرگار،بومخوار و كاردك،طرح مورد نظر را مي برند ،گچ در همان حالت سفت مي شود و گچبر شروع به پرداخت آن مي كند و پستي و بلندي ها و ريزه كاري هاي آن را با ابزار خاص خود و با استفاده از ذوق و سليقه ي خود انجام مي دهد .اگر گچ مرغوب نباشد ،اثر هنري را نمي توان ظرافت و لطافت درآورد بنابراين انتخاب گچ نقش اساسي در زيبايي گچبري دارد،در روش قالب گيري كه با استفاده از قالب تهيه مي شود و سپس با استفاده از خمير گچ ،گچ قالبي را در قسمت مورد نظر مي چسباندند.
يكي از پديده هاي هنري در معماري اسلامي بي همتاي ايران، هنر گچبري است كه در بقاياي ارزشمند تاريخي نمونه هاي بسياري از اين هنر اصيل و زيبا به چشم مي خورد، هنري كه متأسفانه امروز كمتر مورد استفاده قرار گرفته و بناهاي مذهبي ما ديگر با اين هنر بديع آراسته نمي شوند .
هنر گچبري ايراني اسلامي از چنان جاذبه اي برخوردار است كه قطعه هايي از آن در موزه لوور پاريس و موزه ملي ايران نگهداري مي شوند
گچبري ساختمان